گوش کن می شنوی؟؟؟

گوش کن می شنوی؟؟؟ 

گوش کن می شنوی؟   
                             صدای شیون می آید !!!ا 

انگار مردان جسور جنازه ی آهویی را بر دست گرفته اند...    

و می برند از راههای نا پیدا .   

گم کرده ام، او را...                       
از همان راههای ناپیدا.                      

می شنوی؟               صدایش هنوز در گوشم زمزمه می کند،            

طنین تارها و نتهای پیانو! 

دو، سی، لا، می، ر ...               

دو، سی، لا، می، ر ...                      

دو نشان دوشب زندگی
سی نشان سی سال تنهایی
لا برای لادنهای دور
می به نشان می باردهای بهار
و ر  در بلندای آسمان شب برای ماه...
و پیچش پیچان ستاره ها!!!

می شنوی؟ صدای شیون می آید!                       
انگار جنازه ی آهو را دفن می کنند...

چه چشمانی داشت آن کژال زیبا رو در زیر نور ماه. 

به یاد می آوری؟ صدای جیغ را؟           
                                           رنگ قرمز را 

                                                             خون را؟؟؟

و من باز او را یافتم.

از همان راههای نا پیدا !!!  

و اشک فشاندم

چشمان آهورا هنوز به یاد دارم،
                                           گریه میکرد و سرخ بود
 

اشکش همچون می سرخ بود و
                                         می  نبود!
گم کردم. او را،
از همان راههای ناپیدا
                                که خود در آن گم شده بودم!

می شنوی؟ صدای شیون بند آمده. باد بوی آهو را به بیکرانه ها میبرد. 

                                                                                              می شنوی؟؟؟
                                                                                             صدای باد...

اینچنین کفتارها تا ابد او را در کنار خود خواهند داشت

می دانم، تحملش را ندارند

از برای همین         سر کشیدند
                                              خونش را که همچون می سرخ بود

ولی اکنون تا ابد آهو با ما خواهد بود.

به کوری ِ چشم کورِ چشم تنگان 

خواهم کرد پیدا                روزی

اورا،

به امید که روزی،

روزی به امید،

که خواهم کرد، پیدا ...

او را !!!

12/3/1389
 

تقدیم به نخستین دیوانه ای که ساعت را ساخت !!! ا