در فرهنگ عوام حیوانات همیشه چهرهی یکی از تیپهای اجتماعی ایرانیها رو به خود میگیرن. به طور مثال لکلک چهرهی یک بازاری رو به خود گرفته و حتی اسمش هم به حاجیلکلک معروف شده، یا این که طوطی معمولا چهرهی یک شاعر یا سخنران رو همیشه به یاد ایرانیها میآورده. از بین همهی چهرههای تیپیکال ایرانی در بین حیوانات، اگه اغراق نکنیم معروفترینشون برای روباه یا آقا روباهه هست. در اینجا چند روایت یا بهتر بگم قصهی قدیمی از فرهنگ عامهی ایرانی، به نقل از کتاب کوچهی احمد شاملو آورده شده که در این قصهها توضیح میده چرا روباه در فرهنگ کهن ایرانی به عنوان «ملا»، «روحانی» یا «آخوند» معروف شده. البته قصههای مربوط به روباه در فرهنگ عوام ایران خیلی بیشتر از این سه روایت هستن «و خیلی قدیمیتر»، ولی اینجا سه تا از مهمترینهاش رو به انتشار میگذاریم.
پن: نکتهی خیلی مهم این که درسته که روباه در فرهنگ عوام ایرانی به عنوان موجودی حیلهگر معروفه، ولی در واقعیت اصلا اینطوری نیست؛ یه جورایی روباه در واقعیت نتنها حیلهگر نیست، بلکه خیلی هم ساده و مظلومه... در طول تاریخ شکارچیها معمولا خیلی به این حیوان بیچاره ستم کردن.
پن2: به نظرم رسید که این سه قصهی آقا روباهه چقدر برای تئاتر عروسکی، مخصوصا تئاتر عروسکی کودک مناسب هستن.
چرا آپپپپپ نمی کنی
چرا میکنم. امشب. ترجمهی مقالهی جدیدم طول کشید.
ممنون از اینکه بی مزد و مواجب وقت میذارید و اطلاعات جذاب و جالب به ما میدین.
خواهش میکنم. وظیفه است.
کارت درسته باربد خان
ممنون. شما لطف داری عزیزم.
عالی بوووووووووود. عااااااااالییییییی
خواهش میکنم.
