ادبیات داستانی کایدان یا کوایدان، ژانری از داستانهای ژاپنی است که دارای ویژگیهای شگفتآفرینی، مرموز بودن و ماوراء طبیعی است. واژهی کایدان در زبان ژاپنی به معنای «گفتگوی شگفت» است و در دوره ادو (1867-1600) به وجود آمد؛ زمانی که مردم از گفتن و گوش دادن به داستانهای ارواح، هیولاها و سایر پدیدههای فرا طبیعی لذت میبردند.
ادبیات کایدان متأثر از سنتهای شفاهی، آموزههای بودایی، متون کلاسیک چینی و فرهنگعامه آن زمان بود. داستانهای کایدان اغلب منعکسکنندهی چالشهای اجتماعی و سیاسی دوره ادو، مانند ستم بر زنان، فساد مقامات و درگیریهای بین طبقاتی هستند. داستانهای کایدان همچنین مضامین کارما، انتقام، وحشت، و اگزوتیسم را بررسی میکنند. ادامه مطلب ...