ادبیات فانتزی، ژانری از ادبیات است، دارای گوهرهای بنیادین تخیل و جادو
است که در دنیای واقعی یافت نمیشوند. داستانهای فانتزی بیشتر از اسطورهها، افسانهها،
فولکلور، داستانهای عامیانه و دیگر منابع شگفتانگیز و جادویی الهام میگیرند. ادبیات
و داستانهای فانتزی میتوانند برای خوانندگان در هر سنی جذاب باشند؛ بهویژه برای
کودکان، که میتوانند از داستانهای خلاقانه و ماجراجویی که تخیل و کنجکاوی آنها را
تحریک میکند لذت ببرند.
برخی از ویژگیهای ادبیات فانتزی:
- صحنه بیشتر
یک دنیای تخیلی یا نسخهای از یک جهان قراردادی است که با واقعیت فرق دارد. این جهان
قراردادی ممکن است تاریخ، جغرافیا، فرهنگ، سیستم جادویی، موجودات و نژادهای برجسته
خود را داشته باشد. برای نمونه، مجموعه داستانهای هری پاتر نوشته جی.کی. رولینگ در
یک دنیای جادویی پنهان میگذرد که با بریتانیای امروزی همزیستی دارد.
- طرح داستانی
دارای درگیری یا تلاشی است که قهرمان یا قهرمانان باید به آن وارد شوند و بر نیروهای
مخالفش غلبه کنند یا کار مهمی را انجام دهند؛ بیشتر با کمک جادو یا همبستگان فراطبیعی.
طرح همچنین ممکن است جستارهایی مانند نیکی در برابر بدی، کارهای قهرمانی، دوستی، وفاداری،
دلیری، دادگری، چیستی و سرنوشت را بررسی کند. برای نمونه، سرگذشت نارنیا[m1] اثر
سی اس لوئیس ماجراهای چهار کودک را دنبال میکند که از دریچهی یک کمد لباس جادویی وارد سرزمین جادویی
نارنیا میشوند و به یک شیر (اصلان) کمک میکنند تا جادوگر سفید شیطانی را شکست دهد.
- کاراکترها بیشتر
توانایی پیوند با خواننده، همذاتپنداری و همدردی را دارند؛ بیشتر با تواناییها یا
نقشهای ویژهای که آنها را از سرشت همیشگی دیگر مردم جدا میکند. کاراکترها ممکن است
انسان، حیوان، موجود افسانهای یا ترکیبی از آنها باشند. کاراکترها همچنین میتوانند
در طول داستان رشد کنند، دگرگون شوند و درسهای ارزشمندی بیاموزند و درنهایت خود راستینشان
را پیدا کنند. برای نمونه، در هابیتها اثر "جی آر
آر تالکین" داستان بیلبو بگینز روایت میشود؛ هابیتی ترسو و آسوده که به گروهی
از کوتولهها میپیوندد تا گنج خود را از یک اژدها پس بگیرند و درنهایت به یک قهرمان
بیباک و باهوش تبدیل میشود.
ادامه مطلب ...